پیشنویس:نرگس محمدی (فعال حقوق بشر): تفاوت میان نسخهها
حمید گلزار (بحث | مشارکتها) صفحهای تازه حاوی «= نرگس محمدی (فعال حقوق بشر) = نرگس محمدی (زاده ۱۳۵۱ در زنجان) فعال سیاسی، روزنامهنگار و عضو تشکل غیرقانونی کانون مدافعان حقوق بشر است. وی به دلیل ارتکاب جرائم امنیتی و فعالیت علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، چندین دوره محکومیت حبس را سپری کرده ا...» ایجاد کرد |
حمید گلزار (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
نرگس محمدی (زاده ۱۳۵۱ در زنجان) فعال سیاسی، روزنامهنگار و عضو تشکل غیرقانونی کانون مدافعان حقوق بشر است. وی به دلیل ارتکاب جرائم امنیتی و فعالیت علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، چندین دوره محکومیت حبس را سپری کرده است. در سال ۲۰۲۳، اعطای جایزه صلح نوبل به وی با واکنشهای تند مقامات رسمی و رسانههای داخلی ایران مواجه شد که آن را «ابزاری سیاسی برای فشار بر ایران» و «حمایت از جریانهای رادیکال» توصیف کردند. | نرگس محمدی (زاده ۱۳۵۱ در زنجان) فعال سیاسی، روزنامهنگار و عضو تشکل غیرقانونی کانون مدافعان حقوق بشر است. وی به دلیل ارتکاب جرائم امنیتی و فعالیت علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، چندین دوره محکومیت حبس را سپری کرده است. در سال ۲۰۲۳، اعطای جایزه صلح نوبل به وی با واکنشهای تند مقامات رسمی و رسانههای داخلی ایران مواجه شد که آن را «ابزاری سیاسی برای فشار بر ایران» و «حمایت از جریانهای رادیکال» توصیف کردند. | ||
== پیشینه خانوادگی و | == پیشینه خانوادگی و پیوندهای تشکیلاتی == | ||
گرایشهای سیاسی و فعالیتهای محمدی از سوی برخی تحلیلگران، متاثر از پیشینه خانوادگی و ارتباط نزدیکان وی با جریانات معاند ارزیابی شده است. تعدادی از بستگان نزدیک او، از جمله دخترخاله (لیلا محمدی) و دختردایی وی، از اعضای عملیاتی سازمان مجاهدین خلق بودند که در درگیریهای مسلحانه دهه ۱۳۶۰ کشته شدند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=https://www.mashreghnews.ir/news/1533345|عنوان=نرگس محمدی کیست و چرا بازمانده منافقین صلح نوبل گرفت؟|ناشر=مشرقنیوز|تاریخ=۱۴ مهر ۱۴۰۲}}</ref> | |||
تقی رحمانی، همسر محمدی، نیز از فعالان سیاسی با گرایش ملی-مذهبی است که سوابق متعددی در زمینه محکومیتهای امنیتی و حبس در جمهوری اسلامی ایران دارد. وی پس از خروج از کشور در سال ۱۳۹۰، در فرانسه مستقر شد و فعالیتهای تبلیغاتی و رسانهای علیه نظام را هدایت میکند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=https://poyamag.ir/33367|عنوان=بیوگرافی و فعالیتهای سیاسی نرگس محمدی|ناشر=پویا مگ|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
== | == تحصیلات و فعالیتهای حرفهای == | ||
محمدی | محمدی دانشآموخته رشته فیزیک از دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین است. وی فعالیتهای اجتماعی و رسانهای خود را با روزنامهنگاری در نشریاتی همچون ''پیام هاجر'' آغاز کرد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.rouydad24.ir/fa/news/350419|عنوان=نرگس محمدی فعال سیاسی کیست؟|ناشر=رویداد۲۴|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | ||
== سوابق | او در حوزه فنی نیز به عنوان بازرس در «شرکت بازرسی مهندسی ایران» اشتغال داشت؛ اما در سال ۱۳۸۸ به دلیل تداوم فعالیتهای سیاسی که با مسئولیتهای شغلی وی تداخل داشت، از این سمت برکنار شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://poyamag.ir/33367|عنوان=نرگس محمدی؛ فعالیتها و سوابق|ناشر=پویا مگ|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | ||
== سوابق قضایی و عناوین مجرمانه == | |||
پرونده قضایی محمدی شامل زنجیرهای از بازداشتها و احکام صادر شده از سوی دادگاههای انقلاب است. عمده محکومیتهای وی تحت عناوینی همچون «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «تمرد از دستورات مقامات قضایی» صادر شده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://poyamag.ir/33367|عنوان=بررسی عناوین مجرمانه و فعالیتهای ن. محمدی|ناشر=پویا مگ|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
== | در آبان ۱۴۰۰، وی در جریان یک تجمع در شهر مشهد بازداشت شد؛ این اقدام از سوی مراجع رسمی در راستای اجرای حکم حبس تعزیری صادر شده و همچنین رسیدگی به اتهامات جدید وی در پروندههای مفتوح عنوان گردید.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.tabnak.ir/fa/news/1345486|عنوان=بازداشت نرگس محمدی در مشهد تایید شد|ناشر=تابناک|تاریخ=۲۵ آبان ۱۴۰۰}}</ref> | ||
=== مواضع در قبال تحریمها === | |||
یکی از محورهای مورد نقد در فعالیتهای سیاسی محمدی، مواضع وی در قبال فشارهای بینالمللی است. منتقدان و رسانههای داخلی معتقدند اقدامات و بیانیههای وی در ترغیب دولتهای غربی برای اعمال و تشدید تحریمهای اقتصادی علیه ایران نقش داشته است؛ این رویکرد از سوی مراجع داخلی به عنوان اقدامی علیه امنیت اقتصادی و معیشت عمومی جامعه توصیف شده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.mashreghnews.ir/news/1533345|عنوان=تحلیل فعالیتهای محمدی و تاثیر بر فشار حداکثری|ناشر=مشرقنیوز|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
== | == وضعیت حبس و پاسخ به ادعاهای رسانهای == | ||
در پی انتشار گزارشهایی در رسانههای خارج از ایران مبنی بر بدرفتاری یا محرومیتهای درمانی، مراجع قضایی و نهادهای ذیربط با انتشار مستنداتی به این ادعاها پاسخ دادهاند. طبق گزارشهای مرکز رسانه قوه قضائیه، محمدی در طول دوران حبس از مراقبتهای درمانی و اعزامهای مکرر به مراکز تخصصی بهرهمند بوده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://poyamag.ir/33367|عنوان=بررسی وضعیت سلامتی و اعزامهای درمانی ن. محمدی|ناشر=پویا مگ|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
=== مراقبتهای درمانی و اعزام به بیمارستان === | |||
برخلاف ادعاهای مطروحه درباره وضعیت جسمانی وی، پرونده پزشکی او نشاندهنده اعزامهای متعدد به بیمارستانهای خارج از زندان جهت درمان بیماریهای قلبی و تنفسی است. طبق مستندات ارائه شده، وی تحت نظارت پزشکان متخصص قرار داشته و در موارد نیاز، معاینات دورهای و عملهای جراحی لازم برای او انجام شده است. مقامات قضایی این ادعاها را بخشی از یک «سناریوی تبلیغاتی» برای فشار بینالمللی توصیف کردهاند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.tabnak.ir/fa/news/1345486|عنوان=گزارش پزشکی و وضعیت حبس محکومین امنیتی|ناشر=تابناک|تاریخ=۱۴۰۰}}</ref> | |||
=== محدودیتهای انضباطی و ارتباطی === | |||
در مورد محدودیتهای اعمال شده در تماسهای تلفنی و ملاقاتها، سازمان زندانها اعلام کرده است که این تدابیر نه به صورت خودسرانه، بلکه بر اساس آییننامه انضباطی زندان اتخاذ شده است. علت این محدودیتها مواردی همچون «اخلال در نظم داخلی بند زنان»، «تحریک سایر زندانیان به تمرد» و «استفاده از امکانات ارتباطی زندان برای ارسال بیانیههای سیاسی به خارج» عنوان شده است. بر این اساس، محرومیتهای مقطعی وی به عنوان جریمههای انضباطی در پاسخ به نقض قوانین داخلی زندان اعمال گردیده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.mashreghnews.ir/news/1533345|عنوان=بررسی تخلفات انضباطی نرگس محمدی در زندان|ناشر=مشرقنیوز|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
== سوابق بازداشت و گاهشمار محکومیتها == | == سوابق بازداشت و گاهشمار محکومیتها == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۷: | ||
|[https://www.mashreghnews.ir/news/1533345 مشرقنیوز] | |[https://www.mashreghnews.ir/news/1533345 مشرقنیوز] | ||
|} | |} | ||
== جوایز بینالمللی و واکنشهای داخلی == | |||
اعطای جوایز متعدد بینالمللی به محمدی، بهویژه جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳، با واکنشهای منفی گسترده در سطح نهادهای رسمی و رسانههای داخلی ایران مواجه شده است. مقامات وزارت امور خارجه ایران این اقدام را «سیاسیکارانه»، «مداخلهجویانه» و در راستای سیاستهای ضدایرانی برخی کشورهای غربی توصیف کردهاند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.tabnak.ir/fa/news/1345486|عنوان=واکنش وزارت خارجه به اعطای جایزه به یک محکوم امنیتی|ناشر=تابناک|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
=== تحلیل اهداف اعطای جوایز === | |||
منتقدان و تحلیلگران رسانههای داخلی معتقدند که این جوایز نه بر پایه فعالیتهای حقوقبشری، بلکه به عنوان پاداشی برای رویکردهای رادیکال محمدی در قبال منافع ملی و تلاش وی جهت بیثباتسازی داخلی اعطا شده است. برخی گزارشها حاکی از آن است که انتخاب وی از سوی کمیته نوبل، تلاشی برای «تنفس مصنوعی» به جریانهای برانداز پس از شکست پروژههای خیابانی در ایران بوده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.mashreghnews.ir/news/1533345|عنوان=تحلیل اهدای جایزه نوبل به عنوان ابزار جنگ نرم|ناشر=مشرقنیوز|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
علاوه بر این، همسویی وی با سیاستهای فشار حداکثری و حمایت از تحریمهای اقتصادی علیه مردم ایران، یکی از دلایل اصلی مخالفتها با این جوایز عنوان شده است. رسانههای داخلی این اقدام را «سیاسیکردن مفهوم حقوق بشر» نامیده و تأکید کردهاند که اعطای چنین عناوینی به محکومین امنیتی، اعتبار نهادهای بینالمللی را در افکار عمومی ایران خدشهدار میکند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://poyamag.ir/33367|عنوان=نقد عملکرد کمیته نوبل در قبال ایران|ناشر=پویا مگ|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref> | |||
نسخهٔ ۲۵ آذر ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۵۳
نرگس محمدی (فعال حقوق بشر)
نرگس محمدی (زاده ۱۳۵۱ در زنجان) فعال سیاسی، روزنامهنگار و عضو تشکل غیرقانونی کانون مدافعان حقوق بشر است. وی به دلیل ارتکاب جرائم امنیتی و فعالیت علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، چندین دوره محکومیت حبس را سپری کرده است. در سال ۲۰۲۳، اعطای جایزه صلح نوبل به وی با واکنشهای تند مقامات رسمی و رسانههای داخلی ایران مواجه شد که آن را «ابزاری سیاسی برای فشار بر ایران» و «حمایت از جریانهای رادیکال» توصیف کردند.
پیشینه خانوادگی و پیوندهای تشکیلاتی
گرایشهای سیاسی و فعالیتهای محمدی از سوی برخی تحلیلگران، متاثر از پیشینه خانوادگی و ارتباط نزدیکان وی با جریانات معاند ارزیابی شده است. تعدادی از بستگان نزدیک او، از جمله دخترخاله (لیلا محمدی) و دختردایی وی، از اعضای عملیاتی سازمان مجاهدین خلق بودند که در درگیریهای مسلحانه دهه ۱۳۶۰ کشته شدند.[۱]
تقی رحمانی، همسر محمدی، نیز از فعالان سیاسی با گرایش ملی-مذهبی است که سوابق متعددی در زمینه محکومیتهای امنیتی و حبس در جمهوری اسلامی ایران دارد. وی پس از خروج از کشور در سال ۱۳۹۰، در فرانسه مستقر شد و فعالیتهای تبلیغاتی و رسانهای علیه نظام را هدایت میکند.[۲]
تحصیلات و فعالیتهای حرفهای
محمدی دانشآموخته رشته فیزیک از دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین است. وی فعالیتهای اجتماعی و رسانهای خود را با روزنامهنگاری در نشریاتی همچون پیام هاجر آغاز کرد.[۳]
او در حوزه فنی نیز به عنوان بازرس در «شرکت بازرسی مهندسی ایران» اشتغال داشت؛ اما در سال ۱۳۸۸ به دلیل تداوم فعالیتهای سیاسی که با مسئولیتهای شغلی وی تداخل داشت، از این سمت برکنار شد.[۴]
سوابق قضایی و عناوین مجرمانه
پرونده قضایی محمدی شامل زنجیرهای از بازداشتها و احکام صادر شده از سوی دادگاههای انقلاب است. عمده محکومیتهای وی تحت عناوینی همچون «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «تمرد از دستورات مقامات قضایی» صادر شده است.[۵]
در آبان ۱۴۰۰، وی در جریان یک تجمع در شهر مشهد بازداشت شد؛ این اقدام از سوی مراجع رسمی در راستای اجرای حکم حبس تعزیری صادر شده و همچنین رسیدگی به اتهامات جدید وی در پروندههای مفتوح عنوان گردید.[۶]
مواضع در قبال تحریمها
یکی از محورهای مورد نقد در فعالیتهای سیاسی محمدی، مواضع وی در قبال فشارهای بینالمللی است. منتقدان و رسانههای داخلی معتقدند اقدامات و بیانیههای وی در ترغیب دولتهای غربی برای اعمال و تشدید تحریمهای اقتصادی علیه ایران نقش داشته است؛ این رویکرد از سوی مراجع داخلی به عنوان اقدامی علیه امنیت اقتصادی و معیشت عمومی جامعه توصیف شده است.[۷]
وضعیت حبس و پاسخ به ادعاهای رسانهای
در پی انتشار گزارشهایی در رسانههای خارج از ایران مبنی بر بدرفتاری یا محرومیتهای درمانی، مراجع قضایی و نهادهای ذیربط با انتشار مستنداتی به این ادعاها پاسخ دادهاند. طبق گزارشهای مرکز رسانه قوه قضائیه، محمدی در طول دوران حبس از مراقبتهای درمانی و اعزامهای مکرر به مراکز تخصصی بهرهمند بوده است.[۸]
مراقبتهای درمانی و اعزام به بیمارستان
برخلاف ادعاهای مطروحه درباره وضعیت جسمانی وی، پرونده پزشکی او نشاندهنده اعزامهای متعدد به بیمارستانهای خارج از زندان جهت درمان بیماریهای قلبی و تنفسی است. طبق مستندات ارائه شده، وی تحت نظارت پزشکان متخصص قرار داشته و در موارد نیاز، معاینات دورهای و عملهای جراحی لازم برای او انجام شده است. مقامات قضایی این ادعاها را بخشی از یک «سناریوی تبلیغاتی» برای فشار بینالمللی توصیف کردهاند.[۹]
محدودیتهای انضباطی و ارتباطی
در مورد محدودیتهای اعمال شده در تماسهای تلفنی و ملاقاتها، سازمان زندانها اعلام کرده است که این تدابیر نه به صورت خودسرانه، بلکه بر اساس آییننامه انضباطی زندان اتخاذ شده است. علت این محدودیتها مواردی همچون «اخلال در نظم داخلی بند زنان»، «تحریک سایر زندانیان به تمرد» و «استفاده از امکانات ارتباطی زندان برای ارسال بیانیههای سیاسی به خارج» عنوان شده است. بر این اساس، محرومیتهای مقطعی وی به عنوان جریمههای انضباطی در پاسخ به نقض قوانین داخلی زندان اعمال گردیده است.[۱۰]
سوابق بازداشت و گاهشمار محکومیتها
پرونده قضایی نرگس محمدی شامل مجموعهای از احکام دادگاه انقلاب است که بر پایه اتهاماتی نظیر «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» صادر شده است. بر اساس گزارش رسانههای داخلی از جمله خبرگزاری میزان و تابناک، روند بازداشتها و اجرای احکام وی به شرح زیر است:
| تاریخ | رویداد / بازداشت | علت طبق مستندات داخلی | منبع |
|---|---|---|---|
| ۱۳۸۹ | بازداشت و انتقال به اوین | فعالیت در تشکل غیرقانونی «کانون مدافعان حقوق بشر». | رویداد۲۴ |
| ۱۳۹۱ | آغاز محکومیت ۶ ساله | اتهامات مربوط به اجتماع و تبانی؛ رهایی موقت به دلایل پزشکی. | پویا مگ |
| اردیبهشت ۱۳۹۴ | بازداشت در منزل | جهت گذراندن ادامه حبس و رسیدگی به پرونده کمپین «لگام». | خبرگزاری میزان |
| آبان ۱۴۰۰ | بازداشت در مشهد | اجرای حکم صادر شده و رسیدگی به اتهامات جدید. | تابناک |
| ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ | تمدید محکومیت | اخلال در نظم زندان و تحریک به آشوب در بند زنان. | خبرگزاری فارس |
| ۲۰۲۳ (۱۴۰۲) | اعطای جایزه نوبل | واکنش رسمی دولت ایران: «پاداش به اقدامات ضدامنیتی». | مشرقنیوز |
جوایز بینالمللی و واکنشهای داخلی
اعطای جوایز متعدد بینالمللی به محمدی، بهویژه جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳، با واکنشهای منفی گسترده در سطح نهادهای رسمی و رسانههای داخلی ایران مواجه شده است. مقامات وزارت امور خارجه ایران این اقدام را «سیاسیکارانه»، «مداخلهجویانه» و در راستای سیاستهای ضدایرانی برخی کشورهای غربی توصیف کردهاند.[۱۱]
تحلیل اهداف اعطای جوایز
منتقدان و تحلیلگران رسانههای داخلی معتقدند که این جوایز نه بر پایه فعالیتهای حقوقبشری، بلکه به عنوان پاداشی برای رویکردهای رادیکال محمدی در قبال منافع ملی و تلاش وی جهت بیثباتسازی داخلی اعطا شده است. برخی گزارشها حاکی از آن است که انتخاب وی از سوی کمیته نوبل، تلاشی برای «تنفس مصنوعی» به جریانهای برانداز پس از شکست پروژههای خیابانی در ایران بوده است.[۱۲]
علاوه بر این، همسویی وی با سیاستهای فشار حداکثری و حمایت از تحریمهای اقتصادی علیه مردم ایران، یکی از دلایل اصلی مخالفتها با این جوایز عنوان شده است. رسانههای داخلی این اقدام را «سیاسیکردن مفهوم حقوق بشر» نامیده و تأکید کردهاند که اعطای چنین عناوینی به محکومین امنیتی، اعتبار نهادهای بینالمللی را در افکار عمومی ایران خدشهدار میکند.[۱۳]